Bı Delinin Hayatı

Keşke bir gün biri gelse , açsa kollarını ve deseki ;  Biliyorum herşeyi , ağlama artık , ben burdayım , güvendesin artık . Sinesine bi döşek atıp yumuşacık kalbiyle beni sevip sarmalayıp huzur içinde uyutsa , uyandığımdada o sıcacık bakışlarıyla bakıp ; Günaydın Dünyam Yaralı Kuşum .  Dese sonrasında ise gözlerimden dökülen her bir damlayı toplamış şişeye koymuş ve bana vererek artık ağlama intikamın alındı bu hayattan diyip beni huzura ve güvene doyursa sevgisiz geçen her günüme inat öpüp öpüçüğünde saklasa bu lanet dünyadan   ben yaşadığımı birtek onunla hissetsem sevginin ne demek olduğunu birtek onda görsem , filmlere konu olmasakda kendi filmimizin başrol oyuncusu olup başkalarına ilham olsak .   O bana ben ona özel olsak birbirimizden tek beklentimiz sevgi olsa ekmeğe , suya , taşa , toprağa muhtaç gibi birbirimize muhtaç olsak her öpüştüğümüzde kana susamış vampirler gibi birbirimizi içsek sonrasında ise çarşaf gibi sakin her bir damlanın iç içe ...

Bazen kendimden bile uzaklaşmak istiyorum uzaklara gitmeyi herşeyden herkesden kendimden bile uzaklara , sinir olduğun üzüldüğün kişinin bulunduğu ortamdan nasılki kapıyı çekip uzaklaşabiliyorsak , kendimden de uzaklaşmak beynimi , kalbimi susturmak ve sadece dinlenmek istiyorum . Yoruldum çok yoruldum öle bı yoruldumki sanki üstümden , asvalt silindiri geçti ama ölmedim , suyun dibinde kaldım uzun süre nefes almak için çırpındım hatta alamadım ama boğulmadım , bu nasıl tarif edilir bilmiyorum ama yoruldum , iyi olmadığım halde iyiymiş gibi olmakdan , herkese gülüp iyiymişim gibi davranıp ama iyi olmamakdan çok yoruldum . 22 Yaşındayım ama sanki 222 yıl yaşamışım gibide ve 2 yaşındaki çoçuklar gibi olmayı isterken hemde , mutlu , huzurlu , kaygısız , tasasız , kendimden bile çok uzaklarda olmayı istiyorum bea . Hayat yeter bea , hayat yeter tutunduğum her dalı kırmak zorundamısın ? Sığındığım her limanı batırmak zorundamısın ? Sevdiğim herşeyi elimden almak zorundamısın ? Beni bu kada...

03 / 03 / 2021  Bugün babamı çok özledim M . Ç ' yi değil ama babamı beni 9 yaşımda terk edip giden babamı .  Onu çok özledim o eve gelmedi diye kolu kırık o masum küçük Merve Zir Zir ağlarken , annesi de hazreti Havva gibi bi bana bi babamın yoluna gidip gelmeye çalışıyordu ama benim gözüm Adem ' deydi yani babamda , bananeydiki Havva ' dan onun kolları onun gibi değildi , onun sesi gibi deyildiki . Adem . . . Adem o geldiğinde çırpına çırpına yanına vardım , o ise ne gözümün yaşına bakıyordu , nede Havva ' nın cırpınışlarına , onaneydiki o anca kendi keyfinin , uckurunun peşindeydi , ben kimdimki , Havva kimdiki , onun hayatına onun isteğiyle girmiş , onun isteyilede çıkıyorduk . Kuşu kafesinden koparıp doğaya salarsan yaşayamazdıki , bulmuştuk bi ağaç kavuğu , kafesimiz gibi temiz pırıl pırıl herşeyi tastamam olmasada , yaşıyorduk . Kafesimiz yokdu , özgürdük artık ama artık çirkin ördek yavrusuda değildik , kuğuyduk evrimleşmişdik , gel gelelim hala suya bakdığımd...

Bugün . . . Ah bugün içim çok karışık yazmak bile benim için çok zor şuaralar kalem defterimi bile çok özledim ama güvenlik zafiyeti yüzünden cesaret edemiyorum içimi son zamanlarda öle bir korku öle bir huzursuzluk ve uykusuzluk kapladıki nereyi bulursam oraya yazıyorum .  Benim aslında hayalim kafamda kurguladığım hikayeyi kaleme almakdı ama bu aralar günlük gibi yazasım var her gün olmasada içimi bir şekilde boşaltmam gerektiğini bunuda en zararsız yol olarak yazmak olduğunu düşünüyorum haksızmıyım iyimi kötümü yapıyorum bilmiyorum ama dayanacak tek şeyim yazmak onu biliyorum. Adını ağzıma almamaya korktuğum o günden beri huzurda uykuda haram oldu bana ne yapmalıyım bilmiyorum yardım olarak bana ne iyi gelir bilmiyorum ama içimi dökmeye yazmak iyi bir seçenek gibi geliyor bana korku insanı diri tutar dedikleri bu olsa gerek uyku ölümün arkadaşıysa korkudan uyuyamamaksa yaşamdı benim yeni mottom uykuda yakalanacama korkuma geceleri annem uyuyo gündüzleri ben sebebi ise benim ken...

Bugün kendimi boşlukta hissettim evet gün bitiyordu yiyordum içiyordum uyuyordum uyaniyordum lakin hiç bir halta yaramayan ot gibi hissetmeye başladım baktım evde uğraş yok bende kendi uğraşmı buldum ha bide birini gerçekden sevmişsen şayet oda seni sevmişse yıllar sonrada olsa o aşk bi gün gelip seni bulurmuş onu anladım ve galiba beni bu hayatta koşulsuz seven kimse yokmuş onu anladım sevgiye açlara selam olsun benden öldüğümdede bu dünyadan kimsesi çok bi kimsesiz geçti dersiniz belki hayrına iki elham bi fatiha belki o bile çok gelirse tek bi fatiha okunur sonrasında herkez kendi koşturmasına devam birileri zamanında boktan bi laf etmiş iyi fuşki yemiş ölenle ölinmiyy bikerede ölenle ölünsede ölenin bi kıymeti olaymış öffff benim devreler yine yandı anlamayan varsa beni çoğu zaman bende kendimi anlamıyorum ki size kendimi anlatayım hayat bana adil davranmadığı gibi anlamam için kendisini alt yazıda geçmedi konuşarak dahi derdini anlatamayan varsa kulubume hoşgeldiniz ben sizinde de...

13 Mart Pazartesi      Saat : 23:53 Ben Mavi Tüylü Kedi  Elim deprem olayı yaşandıkdan sonra paranoya gibi herşeyden korkan biri haline dönüşdüm ve yaşadıklarımı hissettiklerimi paylaşma ihtiyacı duydum ve bunun için bu mecrayı seçtim  Bilmeden üzer kırarsam kimseyi affola sürcü lisan edersemde affola hiç kimse gibi bende Zeki Müren evladı değilim türkçemde biraz sıkıntılıdır ama buna rağmen yazmayı çok seven bir insanımdır o yüzden nasıl yazdığıma değil ne yazdığıma bakarsanız sevinirim      Adım aslında Merve Helin ÇİFTÇİ Lakap nigh Name Olarak MAVİ TÜYLÜ KEDİ İsmini kullanıyorum buraya yazma nedenimde olurda birgün bana bir şey olursa arkamda bişiler bırakma isteği bunun için çabalıyorumda bitirmediğim yazma işini ama bitirince bastırmayı düşündüğüm bı kitabım var hatta ama Maraş depreminden sonra bu ne kadar mümkün olur bilmiyorum ama yinede bu işin arkasını bırakmış değilim kendimi tek seferde tanıtamam ben bile çoğu zaman kendimi yaşadığım o...